De start van ons werk was alleen maar mogelijk dankzij de steun van twee weldoeners: wijlen Prinses Elisabeth de Cröy en Markies Federico Spinola. Beide supporters steunden de doelstellingen van ACTAsia en verbonden hun naam eraan om te helpen meer aandacht voor de zaak te krijgen.
Tegen 2009 zagen we de noodzaak om dierenwelzijn te promoten bij belangrijke beroepsgroepen – het was zinloos om het publiek voor te lichten over de zorg voor hun huisdieren als dierenartsen daar niet aan meededen. Samen met Dr. Elaine Ong, een Australische dierenarts van Chinese afkomst, lanceerde ACTAsia een trainingsprogramma voor dierenartsen. Tot op de dag van vandaag werken we nauw samen met Dr. Elaine Ong en haar organisatie Vets for Compassion, en ons programma wint aan kracht.
In de begindagen van ACTAsia waren er protesten en demonstraties om mensen meer bewust te maken over de bontproductie, en om meer compassievolle en duurzame mode te stimuleren.
In 2011 lanceerden we Fur Free Life (Bontvrij Leven), gericht op de Chinese consument. De Chinese bontindustrie was aan het uitbreiden en veroorzaakte afschuwelijk lijden voor miljoenen dieren, evenals ernstige milieuverontreiniging. De productie groeide jaar na jaar voor zowel de globale als de Chinese markt, en we startten voorlichtingscampagnes voor consumenten binnen en buiten China over de werkelijke kosten van het dragen van bont. Als lid van het Fur Free Retailer schema hebben we 30 handelaren in Azie geworven die geen bont meer verkopen en ethisch verantwoorde alternatieven aanbieden.
In 2012 zijn we ons educatieprogramma Caring for Life (Geef om het Leven – GohL) voor kinderen gestart. We hebben een syllabus ontwikkeld om de volgende generatie volwassenen te helpen opvoeden. Onze visie was – en is nog steeds – een generatie die verantwoordelijk is voor de wereld die ze erven, die het belang van vriendelijkheid begrijpt omdat ze als kind emotionele intelligentie hebben ontwikkeld. GohL breidt zich elk jaar uit naar andere provincies in China, inclusief steden, plattelandsgebieden, ouders, leraren en leerlingen.
Tot nu toe richtte ons werk zich uitsluitend op educatie van drie doelgroepen: kinderen, consumenten en professionals. We richtten ons op positieve veranderingen door hen te voorzien van informatie en het begrip dat nodig is om meer compassievolle en meelevende individuen te worden. We gingen door met het delen van professionele expertise onder dierenartsen, het trainen van nieuwe onderwijzers, het uitleggen aan consumenten hoe zij door hun keuzes de schade aan dierenwelzijn en het milieu kunnen beperken en jonge kinderen vriendelijkheid bijbrengen.
Ervaring heeft ons geleerd dat wanneer mensen leren begrijpen hoe mens, dier en milieu met elkaar verbonden zijn, de meerderheid vriendelijkheid verkiest boven wreedheid.